Lourdes voorbij

Donderdag 6 juni 2015 Ste. Engrace – (Gorges de Kakouette) – Vic-en-Bigorre.

Om 8.00 uur ’s morgens is het grootste deel van de parking nog in de schaduw. We ontbijten rustig en lopen dan naar de ingang van de Gorges de Kakaouette. Bij de bar kopen we entreekaartjes à 3,80 en beginnen aan de wandeling/ klauterpartij , De route loopt steeds vlak naast de naar beneden kolkende rivier. Er zijn kabels, leuningen en loopbruggetjes en wie bang is voor rotsblokken op zijn hoofd kan een blauwe helm opzetten. Het is wel goed oppassen want de stenen en houten plankieren zijn verraderlijk glad. We moeten door een korte tunnel en passeren twee grote watervallen waarbij we bij nr 2 ook achterlangs kunnen. De kloof is op sommige plaatsen zeer smal (3 meter) en vrijwel overal met fraaie varens en mossen bedekt. Na een uur bereiken we het eindpunt: een kalksteengrot met mooie rotsformaties. We lopen dezelfde route terug en genieten nog even bij het ijskoude meertje naast het café van de natuur om ons heen, o.a. een bedelende vink die zich makkelijk laat fotograferen. De parking is inmiddels aardig vol gestroomd met dagjesmensen en de temperatuur is ook aardig gestegen. We lunchen in de schaduw van een boom naast de camper en vertrekken tegen enen uit Ste. Engrace. We gaan op weg naar onze eerste te inspecteren camperplaats. We passeren Oloron Ste. Marie en vervolgens gaat het via Pau. De hoge bergen zijn we uit, we worden dol van de vele rotondes en de temperatuur stijgt tot bijna 40 graden!! In Vic en Bigorre vinden we dan de eerste voor Facile en Route te controleren camperplaats van deze reis. De luifel gaat uit en we komen wat bij in de schaduw. Erg rustig is de plek niet: er loopt een weg vlak langs. Wat later als de zon wat is gezakt kuieren we eens door het kleine doch best aardige Vic en Bigorre. Op de terugweg doen we wat boodschappen bij de Intermarché. Bij nader inzien eten we vandaag maar een koude schotel van makreel, brood, rauwkost en salade; het is veel te warm om te koken! De hele avond hebben we de deuren wijd open staan, tegen tien uur is het buiten nog 27,8°C.

Vrijdag 5 juni 2015 Vic en Bigorre – Villecomtal-s-Arros – Miélan – Tarbes – Adé – Lourdes.

Het is al vroeg warm… Vandaag geen wandelingen, maar een stuk of wat camperplaatsen controleren. We bezoeken achtereenvolgens Villecomtal, Miélan, Tarbes (een hele aardige met een enthousiaste beheerder die er ook een waterfontein-lichtspectakel heeft gebouwd. Hiervoor komen busladingen mensen vanuit Lourdes)! Het is dan nog maar 3 km naar Lourdes. We plannen de overnachting op de camperplaats Le Vieux Berger. Na de uitgebreide intake en info-uitwisseling installeren we ons. Na de lunch en wat naslagwerk gelezen te hebben stappen we op met twee plattegrondjes van Lourdes in de hand. We lopen de 1,3 km naar de stad en kuieren door de bedevaartkermis naar het Heiligdom van O.L.V. van Lourdes. We kopen onderweg wel een miniflesje om straks wat echt Lourdeswater in mee te kunnen nemen en een postkaart voor Henk en Maria. Die zijn hier dikwijls geweest. Wij bekijken de Rozenkransbasiliek, vullen inderdaad ons flesje bij de traag stromende tapkraantjes en lopen in het rijtje mensen mee langs en door de kleine grot. Met de vingers van de linkerhand langs de rotswand schuivend, zoals iedereen doet. Verderop staan enige metalen kramen, waarin kaarsen branden. Voor sommige lange exemplaren, was de hitte te veel en zijn ze helemaal krom gebogen.

Aan de overkant van de Gave de Pau is een internationale mis begonnen. Wij lopen de trappen op naar de Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis. Eerst kijken we even in de Crypte met de talrijke ex voto’s en een zijkapel met een prent en een relikwie van St. Bernadette. Dan vergeten we compleet de basiliek zelf in te gaan, omdat die mis aan de andere kant van de rivier is geëindigd in een lange indrukwekkende “rolstoel” processie en onder muzikale begeleiding de brug over steekt. We hebben er van boven af mooi zicht op. We lopen via een andere route terug. Vanwege een (gelukkig kortstondige) lichte regen èn dorst, drinken we wat op een terrasje tegenover het geboortehuis van Bernadette. Tegen zeven uur zijn we dan terug.

Zaterdag 6 juli 2015 Lourdes ---Pierrefitte Nestalas

Op de camperplaats Le vieux Berger waar we vannacht waren zou wi-fi moeten zijn maar helaas ligt het netwerk plat. Het is de hoogste tijd om weer eens verhalen en foto’s op Reismee te zetten dus parkeren we eerst bij McDonalds ; de verbinding is goed. Het duurt wel even om bijna 50 foto’s te downloaden. Dan door het centrum richting het zuiden. Ook vandaag weer wat controles bij camperplaatsen. We vinden het helemaal niet erg dat het even wat bewolkt is. We gaan nu echt de Hautes Pyreneés in. Na Agos Vidalos (naast een camping) komt Argelès-Gazost (mooie nieuwe plek met picknicktafels naast een Carréfour) en dan richting de Col d’Aubisque : Arrens-Marsous. Tientallen wielrenners komen ons tegemoet of passeren we. Dan moeten we een eindje terug om bij Argelès naar het zuiden af te buigen richting Cauterets. De camperplaats in Pierrefitte-Nestalas is een mooie. Van de 15 plaatsen zijn er al 12 bezet. Je hebt prachtig zicht over een gedeelte van het dorp en rondom ons hoge bergen. We zien dat hier een wandelpad begint en besluiten vandaag niet verder te gaan. Morgen maar weer eens een dagje wandelen… als het weer opknapt tenminste want het is nu beginnen te regenen. Tegen negen uur trekt de bewolking op en zien we zelfs nog bergtoppen in de zon.

Zondag 7 juni 2015.

Om half 10 worden we wakker door de rap stijgende temperatuur. De lucht is strak blauw! We ontbijten en pakken de rugzakken in voor een dagwandeling naar Cauterets, die vlak naast de camperplaats begint. De route loopt langs de rivier de Gave de Cauterets over een oud spoorwegtraject, voortdurend stijgend van 511 meter tot 902 meter in Cauterets.(9,5 km).Elke kilometer staat een informatie bordje. We gaan door een spoorwegtunnel en als we zo’n anderhalf uur onderweg zijn zien we een hek met opschrift: de weg is geblokkeerd i.v.m instortingen (dd.2013). We lopen een stuk via de smalle,kronkelende autoweg langs de rivier (veel motorrijders en fanatieke wielrenners) en na 2 km bereiken we een brug; hier zou de wandelroute weer goed zijn maar net aan de overkant van de brug zien we dat ook daar een versperring is. De weg beneden is zelfs half bedekt met stenen en zand. We eten er onze boterhammen en gaan dan dezelfde weg terug. Goed dat we hoedjes hebben op gezet want de zon brand fel! Eenmaal terug op het pad is wat meer schaduw door de bomen die hier op de helling staan. Terug bij de camper rond drie uur… even nog wat uitwassen. Het droogt snel met die zon er op en wat wind. Tegen zevenen wandelen we het dorp in op zoek naar een pizzeria; het wordt traditie: zondag = pizzadag. Lekker buiten aan een grote houten tafel. We zijn weer dik tevreden met deze prima dag!!

Maandag 8 juni 2015 Pierrefitte-Nastelas – Soulom – Cauterets – Pont d’Espagne -Soulom.

Vandaag was alweer een heel mooie dag! Pont d’Espagne staat op de planning nadat we onderweg er heen nog 3 camperplaatsen hebben bezocht (waarvan 2 in Cauterets) . Na een indrukwekkende klim met vele haarspeldbochten, komen we om 11:30 uur aan bij de Pont d'Espagne. Daar moeten we €5,50 betalen om te mogen parkeren. Overnachten in een camper is verboden. We zijn nl. in het Parc National des Pyrénées. We nemen warme kleding mee. Hier op 1400 m hoogte is het al een stuk frisser en we gaan nog hoger….We lopen naar de kabelbaan en kopen voor €12,50 p/p tickets voor de télécabine en de télésiège. Het parkingkaartje wordt voor die prijs wel afgeboekt. Zo komen we op een simpele manier van 1496 m naar ruwweg 1700 m. Op weg naar boven vallen de vele azaleastruikjes op. Wat hoger zien we grote pollen bloeiende euphorbia’s. Uiteraard is er boven aan de télésiège een puik uitzicht terug en op de omliggende bergen. We lopen vervolgens over een nagenoeg vlak pad naar het Lac de Gaube, (1725 m). Het lijkt net of het meer leegstroomt. Wij lopen langs de westelijke oever van het meer over rotspaden naar de zuidelijke punt. Halverwege is het pad versperd door een groot blok ijs met bomen er op, maar we kunnen er overheen klauteren. We eten onze broodjes pindakaas en Morbier op een groot rotsblok. Overal zien we enorme aantallen bloemen, in vele soorten. Dat wordt puzzelen thuis voor Nart om die allemaal te determineren. Over hetzelfde pad lopen we terug met een klein buitje . Bij de uitspanning op de noordoever ligt een cache, die we dankzij de uitgebreide beschrijving ook vinden. Dan hobbelen we over het keienpad (de GR 10) voorzichtig zigzaggend terug naar Pont d’Espagne. Na anderhalf uur zijn we weer beneden en gaan dan de enorme watervallen en de mooie brug bekijken. Hier denderen de Gave de Gaube en de Marcadeau samen om dan als Gave de Cauterets verder te stromen.

Om vier uur zijn we bij de camper terug. We willen opnieuw overnachten in Pierrefitte, maar alle plaatsen zijn bezet. Dan maar naar Soulom, 500 m verder op een grote mixparking. Hier is plaats genoeg. Er staan al een stuk of 5 campers. Er trekt een flinke onweersbui over en ‘s avonds blijft het geregeld druppelen.

Op weg naar Lourdes

Zaterdag 30 mei 2015. Monbazillac – Peyrehorade.

“Au revoir et merci”. Onze gastvrouw zwaait ons uit. Marmande staat in de GPS en daarna Mont de Marsan met als eindbestemming de camperplaats in Peyrehorade, net Dax voorbij. We willen morgen daar in de buurt een wandeling maken en deze camperplaats is dan de dichtst bijzijnde.

Net na Miramont de Guyene steekt vlak voor ons een ree de weg over en probeert op de rechterhelling tevergeefs een hek te passeren. We steken de Garonne over. We zien nu lange tijd pijnlijk nauwkeurig uitgelijnde populierenplantages afgewisseld met grote velden vol varens.

We passeren Casteljaloux dat we nog kennen van een eerder bezoek lang geleden in de kampeertijd.

Bij Lubbon begint de zon te schijnen; meteen loopt de temperatuur flink op.

Om 12:35 gaan we bij Meilhan even van de weg af voor de lunch. Buiten zien we veel wilde munt! Maar ook wilgenroosjes, boterbloemen en rolklaver. Tegen half drie komen we in Peyerehade op de mixparking aan. We doen wat boodschappen bij de Carrefour vlak er naast.

Van 15:30 tot 16:15 wandelen we een rondje door het dorp: niet veel bijzonders op de kerk en het grote vierkante middeleeuwse kasteel na (nu stadhuis). Veel onderkomen panden en opgeheven winkels en restaurants. Aan de andere kant van de rivier de Gaves Réunis is een mooie camperplaats aan het water, die pas op 1 juni (overmorgen) open gaat! We doen het dus maar met de parking. Iets verder op staat een mobiele pizzawagen en na zevenen is het een komen en gaan van afhalers. Ook het tuincentrum heeft tot die tijd veel klandizie want hier in Frankrijk is het morgen Moederdag.

Zondag 31 mei 2015 Peyehorade – Sorde l’Abbeye (wandeling) – Salies de Béarn (wandeling) – St Palais

Om 9 uur vetrekken we uit Peyrehorade. Het is vandaag een heerlijke zomerse dag, de zon schijnt volop. We rijden naar Sorde l'Abbaye, waar we allereerst de abdijkerk bezoeken. Een heel sfeervol kerkje met aparte lichtinval. In de abdis zijn oude mozaïeken blootgelegd en gedeeltelijk gerestaureerd. Dan beginnen we aan een van de wandelingen uit de Franse 500 wandelingen map. Het is een wandeling door bos en langs bloemrijke (en dus vlinderrijke) graslanden. Geregeld hebben we magnifiek uitzicht op de Pyreneeën met hier en daar besneeuwde toppen en Hobbit-achtige dalen dichterbij. Al met al een heel mooie wandeling. Net voor we (langs de rivier af) de abdij weer bereiken, zien we een moderne watermolen in de rivier met een stuw en vissentrappen. We drinken en eten wat alvorens we om 13 uur naar Salier de Béarn rijden. We moeten ons even oriënteren alvorens daar aan de wandeling te kunnen beginnen. Straatnamen en het riviertje door de stad vertellen waar we zijn. Salies de Béarn is een schilderachtig plaatsje met oude huizen op beide oevers van het riviertje de Béarn. Het dorp heeft zijn naam te danken aan het feit dat hier een zoute bron werd ontdekt. Er is een zoutmuseum en een bronnenbadhuis. Het eerste vrij lange traject gaat over een oud spoorwegtracé, met bomen links en rechts, waar het prima wandelen is. Wat in eerste instantie op een grote “stronthoop” lijkt, blijkt een dikke pad te zijn. Verder zien we veel Vinken, vlinders en waterjuffers. Qua planten vallen de orchideeën op. Onverwachts rent er een vos voor op ons pad! Bij terugkomst in Saliér de Béarn lopen we een plaatselijke kroeg in voor een pilsje. Dat smaakt goed met zo'n heet weer. Tegen half 5 vertrekken we uit Saliér de Béarn. In St Palais zoeken we de mixparking op. We willen een pizzeria zoeken in het dorp. In de hoofdstraat komen we eerst een pizza-automaat tegen. Nieuw voor ons! Maar dat was niet echt de bedoeling. Iets verder op vinden we een restaurantje dat ook pizza’s serveert, en waar we heerlijk buiten op het terras kunnen zitten. Het smaakt prima met een lekker flesje wijn er bij.

Maandag 1 juni 2015. St. Palais – Ostabat Asme (wandeling) – St. Jean-Pied-de-Port.

Met 1306 km op de teller vertrekken we om 9.45 uur uit St. Palais. We rijden het kleine stukje naar Ostabat Asme, vanwaar we wandeling 358 uit de dikke map gaan maken. Het aanvankelijke bewolkte weer van deze morgen wordt snel vervangen door een heerlijk zonnetje. Na even zoeken en de verkeerde kant uitlopen, vinden we het juiste pad het dorp uit, flink afdalend. Boven ons zien we een wouw, langs de weg af en toe een hagedis, opnieuw veel bloemen en vlinders. Er komen ons vele Santiago bedevaartgangers tegemoet, Ik tel er een stuk of 30 tot aan de kapel. Ze zijn stuk voor stuk te herkennen aan flinke rugzakken, wandelstokken en een grote schelp. Om 11.30 uur bereiken we na vele grandioze uitzichten de kapel in Harambeltz. Hij is helaas gesloten, wel kunnen we even op adem komen in het “voorportaal”. Onze wandeling verlaat daarna de roodwitte Santiago-route en we volgen nu de gele tekens. Het gaat het Bois d’Ostabat in, we steken een paar keer een stroompje over en af en toe is het flink dalen en weer klimmen. We zoeken tegen enen een schaduwplekje op wat boomstammen voor een lunchpauze. We komen nu geen enkele wandelaar meer tegen. Het vervolg gaat een paar keer over een trapje om een hekwerk te passeren. Onderlangs een steile helling lopen we een grote, met vooral varens begroeide, vlakte over. Daar hebben we de mooiste uitzichten van de hele wandeling. Hoog boven ons een grote groep gieren. We dalen dan af richting dorp. En dan nog even de gemene steile klim om weer terug bij de parkeerplaats achter de kerk te komen. We houden een uitgebreide theepauze. Door prachtig landschap rijden we daarna zuidwaarts. We tanken bij een Carrefour in St. Jean-Pied-de-Port en doen boodschappen bij Lidl, waarna we om 16:20 uur de camperplaats bereiken, waar we voor 24 uur staan €5,50 moeten betalen. Het staat er behoorlijk vol. Dan kunnen we morgen van hieruit de wandeling uit het ANWB gidsje gaan doen.

2 juni 2015 wandeling St. Jean Pied-de-Port – St. Jean-le-Vieux – Ispoure – St Jean-Pied-le-Port.

Om 10.15 uur beginnen we aan de wandeling rond St. Jean Pied-de-Port uit de ANWB gids de Franse Pyreneeën. We lopen via de stadswallen naar het oude centrum waarbij we bij een lamp een cache zoeken, maar we vinden die niet. Wèl is dit een mooi plekje van de stad. Via een trap gaan we een smalle straat door en komen bij de Notre Dame du Pont, het startpunt van de wandeling. We bekijken die even en ook lopen we even de poort onderdoor en kijken op de brug over de Nive. De route gaat vanaf de kerk omhoog via de rue de Citadelle, een mooi pittoresk straatje met 18^e eeuwse huizen. We verlaten St. Jean via de Porte de St. Jacques en hebben snel mooi zicht over de heuvels rondom. In de wijk Magdeleine, buurten we wat met een man, die vertelt wat een “pelote-fronton” is. Een hoge muur, die bij een Baskisch balspel wordt gebruikt. We steken een paar keer riviertjes over, o.a. de Laurhiba. Om 11.50 rusten we even op een muurtje in de zon bij de ingang naar het Lac d’Harriéta. Iets verder zien we weer Wouwen rondvliegen en verder op een Buizerd vrij laag overkomen. In St. Jean-le Vieux vinden we een cache bij de wasplaats aan de rand van het dorp. Daar houden we de lunchpauze. Aan het plein tegenover de kerk in St. Jean-le Vieux, zien we opnieuw een “fronton de pelote” Achter een groepje Duitse bedevaartgangers lopen we het dorp weer uit. Zij nemen de rechtstreekse weg naar St. Jean-Pied-de-Port, wij maken nog een rondje over het dorpje Ispoure, vanwaar een mooi uitzicht is op St. Jean. We rusten hier even voor we aan het laatste stukje van 2 km. beginnen. Om kwart voor 3 zijn we weer terug bij de camper en kunnen we bij komen van opnieuw een heel aardige tippel. We blijven hier nog een nacht en gaan aan de stroom staan. Ik doe een klein wasje(veel zon en wat wind). De rest van de dag brengen we door onder de luifel en bekijken de campers die geregeld de parkeerplaats opdraaien. Veel Fransen reizen met z’n 2en of 3en en willen dan ook naast elkaar staan, hetgeen nogal eens wat passen en meten vereist. Na het eten zoeken we de foto’s uit, schrijven we het verslag en spelen nog een potje Skip-Bo. Morgen weer een eindje verder.

Woensdag 3 juni 2015 St. Jean- Pied- de- Port via de Passerelle d’Holzarte naar Gorges de Kakouetta

Vandaag rijden we een korte (qua kilometers) maar spectaculaire rit van St Jean naar de Passerelle d’Holzarté. Het is een rustige, maar smalle en bochtige weg die tot een hoogte van 1327 meter gaat. Onderweg naar boven komen we eerst in en later boven het wolkendek te rijden. De top is de Col d’Iraty met schitterend uitzicht. Hier is weer de zonnige kant. Al afdalend gaat het weer door een zone van mist en een van koeien. Twee km voorbij Larrau is de parkeerplaats waar de wandeling begint naar de kloof met de “duizelingwekkende " hangbrug.

Nou het is meer een klauterpartij dan een wandeling want het gaat over een steil en bochtig pad vol keien, dus het is opletten geblazen. Af en toe even stilstaan om op adem te komen en te genieten van al die planten- en bloemenweelde en het landschap rondom. We passeren een kletterende waterval. Na zo’n 50 minuten zien we dan de hangbrug die de 200 m diepe kloof overspant.

Aan de overkant loopt de Grande Randonnée nummer 10 nog door. We keren om en gaan de zelfde weg terug, nu steeds afdalend. Om 15.00 uur zijn terug van de wandeling. Na een kop thee, een nectarine en een stuk chocolade rijden we om 15.25 uur door. Langs de rivier de Larrau gaat het een smal dal door. We komen een half uurtje later aan op de parking in Ste. Engrace. Hier overnachten we, om morgen een wandeling door de kloof van Kakouetta te maken die hier begint.

Van Waalre naar Monbazillac

27 mei 2015 Waalre – Laon

Rond half 10 is de boel op zijn plaats in de camper en kunnen we vertrekken. Omdat we de files rondom Antwerpen en Brussel willen vermijden rijden we door België via Geel, Diest, Tienen en Charleroi. Qua tijd geeft het geen enkel voordeel want rond Tienen is een flinke wegomleiding. We lunchen net voor Chimay en tegen vieren Ijn we dan in Frankrijk. Een uur later vijven vinden we het genoeg. We hebben dan 354 km gereden en willen in Laon overnachten. Dat blijkt een goed keuze want er is een schitterende kathedraal te bewonderen; de camperplaats is via wat haarspeldbochten net onder de oude stadsmuur te vinden. We wandelen een uur of twee onder de stralende zon door de oude stadskern, over de middeleeuwse keien en bezichtigen de Notre Dame de Laon.

28 mei 2015 Laon – Bourges

Prima geslapen en tegen negen vertrekken we. De andere 3 campers die met ons deze plek deelden zijn dan al weg. We tuffen op ons gemak door het Franse landschap van Picardië en de Champagne. Niet over de payage maar via de N- en D-wegen. We passeren: Chateau-Thierry, Melun (waar we de Seine oversteken) en Fontainebleau dat in een dicht bebost gebied ligt. Bij Gien passeren we de Loire. We hebben dan besloten dat we in Bourges willen overnachten. De camperplaats ligt vlak naast de Cathedrale de St Etienne die op de UNESCO werelderfgoedlijst staat. Dit bouwwerk overtreft die van gisteren. Er is een prachtige voorkant te zien (past niet op 1 foto!) en binnen zijn, verdeeld over drie verdiepingen,schitterende glas-in-lood vensters. We kijken onze ogen uit. We dwalen nog wat door het oude centrum met gezellige terrasjes en vakwerkhuizen. Tegen zevenen zijn we bij de camper terug… er staan er nog zo’n 25 hier.

29 mei Bourges – Monbazillac (bij Bergerac)

We lozen water en toilet en vullen de watervoorraad aan voordat we vertrekken. Ook tanken we even verder de dieseltank vol. We kunnen er weer een eind tegen aan. De route gaat naar Châteauroux over de N151 en daarna tot aan Limoges over de (gratis) snelweg. Dat schiet goed op. Dan de N 21 naar Périgueux. Net daar voor picknicken we op een mooie aire. Vanmorgen wat bewolkt, nu weer volop zon. Langs de wegkanten wemelt het van de brem en lupines en als er kilometerlange korenvelden voorbij schuiven worden die versierd met duizenden klaprozen. Bij Périgueux wordt het wat heuvelachtiger: de Dordogne-streek kondigt zich aan. In Bergerac bezoeken we de Lidl voor wat noodzakelijke inkopen en zoeken daar de camperplaats op. Dat is een grote zandhoop. Blijkbaar staat er uitbreiding aan te komen… We kijken in onze gids en besluiten 10 km verder Chateau du Haut Pezaud in Monbazillac te proberen…. Een schot in de roos!! Er staat 1030 km op de teller als we de camperplaats bereiken; die ligt midden in de wijngaarden, is gratis en we kunnen er wijn proeven. Ook wifi beschikbaar! We zoeken een mooi plaatsje, maken een praatje met de Engels en Finse buren en maken kennis met de eigenaresse van het landgoed. Uiteraard doen we mee aan de wijnproeverij… er zijn zo’n 20 verschillende soorten rood, wit, rosé en champagne. Die proeven we niet allemaal hoor…We kopen een droge, op eiken vat gerijpte, rode wijn die ons het best bevalt. Dan gaan we nog even aan de wandel langs de nabij gelegen wijnboeren, om tegen achten terug te zijn en een potje te koken. Wat een rust hier op deze schitterende locatie!!