Zaterdag 27 juni 2015 Bélesta – Port-Leucate.

Deze morgen doen we de wandeling 434 uit de dikke map. Daar in de loop van de nacht een stevige wind is opgekomen en er aanvankelijk nog wat sluierbewolking hangt, blijft de hitte vooralsnog goed te hebben. We lopen door het dorp uit langs de wijn coöperatie/restaurant en al snel krijgen we een immens groot en weids zicht over de noordelijke bergketens en brede dalen van de regio die de Fenouillèdes genoemd worden. We zien er de stuwmeren in de Agly: Barrage de Caramany. Dit ruige terrein kenmerkt zich door een typisch mediterraan klimaat: distels, brem, mimosa, jeneverbes, steeneiken en ander laaggroeiend struikgewas. En talloze vlinders! En dat alles steeds onder begeleiding van een cicaden-orkest. We passeren we de afgesloten grot van Bélesta, waar honderden offervazen ongeschonden zijn gevonden. We dalen af en passeren enkele droge rivierbeddingen en een kleine wijngaard. Wat later staan we bij de overblijfselen van “Le puits à glace”, een ijsput.

Wij kijken even bij een van de oude grenspalen, die de grens tot 1659 tussen Aragon en Frankrijk aangaf. Daar eten we ons appeltje op en genieten van opnieuw een wijds panorama.

Het volgende item is een “jenèbre remarcable”, wat de wandelgids vertaalt als “1000-jarige jeneverbes”. We dalen een zwaar geërodeerd pad af door steeds van links naar rechts te hoppen om het weggespoelde middenstuk te mijden. We steken een drooggevallen doorwaadbare plaats over. Terwijl we weer naar boven lopen naar Bélesta, zien we massa’s bloeiende vetplantjes staan, met kaarsrechte 12 cm lange stengels. Nart neemt een stekje mee. Het gaat in een boog terug naar Bélesta. Opnieuw met schitterend zicht (nu westwaarts). Na het middageten bij de camper vertrekken we. Door het dorp gaat het via Estagel richting de kust. We hebben mooi zicht over uitgestrekte wijngaarden. Bij de LIDL in Rivesaltes doen we nog enkele boodschappen en rijden dan naar Port-Leucate. Sinds weken zien we de eerste meeuwen: we naderen de zee.

Om kwart voor vier zoeken we een plekje uit op de camping Rives de Corbières. Een prima plekje onder hoge schaduwrijke bomen (populieren, olijfbomen, oleanders en wat naaldbomen), want het is opnieuw aardig warm, ondanks de wind. ’s Middags doen we het rustig aan. Nart gaat op jacht met zijn fototoestel naar een Wielewaal die we steeds horen. Er is hier internet dus kan het reisverslag worden aangevuld en ook andere nieuwtjes plingen binnen. Tegen half negen lopen we nog even naar het strand. Even het zeewater testen. Ik vind dat vrijwel altijd te koud…We zien wel dat het water hier heel helder is. Toch even snorkelen morgen?

We lopen het strand een eind af en lopen na een rondje op het kermisterrein weer terug naar de camping.

Zondag 28 juni 2015 Port-Leucate.

Deze morgen horen we de Wielewalen geregeld. Één keer ziet Nart er eentje hoog in de populieren, terwijl hij als in een flits er van door is. Om half elf kuieren we de ca 2 km naar Port-Leucate centrum , waar een markt aan de gang is. En warempel ik vind er mijn reeds lang gezochte korte broek, een van jeansstof. Verder nog een opengewerkt shirt. Nart mag ook wel eens een andere korte broek kopen, maar hier hebben ze alleen maar exemplaren, die op je knieën hangen. Hij noemt dat “Abe Lenstra” lengte. Na de markt kijken we nog even bij de jachthaven. Het krioelt er van de (overigens prachtige) kwallen. Voor alle duidelijkheid ik bedoel die sierlijk zwemmende weekdieren in het water. Vervolgens lopen we langs het strand weer terug naar de camping. Een flink karwei, want ook langs de waterkant zak je met elke stap een eind in het zand weg. Zo wordt het tegen enen voor we op de camping terug zijn . We beginnen aan het middageten en houden ons een tijdlang gedeist (het is 34°C in de schaduw!) Het lukt Nart eindelijk een wielenwaal, die opnieuw hoog in een populier zit, te fotograferen. Rond half vier zoeken we het strand op om te gaan verkleuren en even te zwemmen/snorkelen. Er zijn een paar gestreepte vissen in “seargent”-stijl ca 25 cm lang te zien, en enkele grijze wat grotere vissen. Tussen de bedrijven door schuifel ik voorzichtig het water in voor een kort baantje. Voor mij is het alrijd te koud! Om het zout goed weg te spoelen, trekken we in het campingzwembad nog enkele baantjes. “s Avonds eten we (traditiegetrouw) in het restaurant op de camping een pizza. Tot laat zitten we daarna nog buiten.