De laatste etappe van onze Pyreneeënvakantie....

Vrijdag 3 juli 2015 Puylaurens – Bois de Sérénac – Campuan.
’s Morgens na een lekker rustige nacht lopen we even Puylaurens in. Achter de tennishal (naast de camperplaats) om, dan langs het kerkhof het steile gravelpad op om vervolgens een trappenstraatje te nemen, dat bij één van de marktgebouwen van dit stadje uitkomt. Heel veel is er niet te zien, maar dit dorp heeft toch sfeer. Doordat echt elk straatje zeer steil is, zie je dat er her en der plateau’s aangelegd zijn om in ieder geval zo af en toe je voeten horizontaal te kunnen zetten en van het zicht op de onderliggende dalen te genieten. We nemen de N126 naar Castres en net voor die stad slaan we links af. Dan de D612. De vlakke lange heuvels worden weer korter, er zijn meer bomen langs de weg, maar nog steeds uitgestrekte graanvelden.
Zo passeren we Vénès en het iets grotere Réalmont . We nemen de snelweg rond Albi en gaan er bij St. Juèry eraf. Bij deze stad steken we de Tarn over en slaan gelijk rechts af om die rivier te blijven volgen. Direct zien we in de rivierbedding een apart gevormde kloof met watervallen. En meteen na die kloof is een dam in de Tarn gebouwd. Via Crespinet en Sérênac gaat het naar het bos van Sérénac. Om kwart voor 12 zijn we bij het boswachtershuis. Daar beginnen we aan een wandeling. Het beslist niet de meest spectaculaire wandeling van deze rondreis, maar we lopen vrijwel steeds in de schaduw van heel hoge bomen. Dat is ook vandaag van belang met opnieuw een temperatuur van dik boven de 30°C. We proberen de bomen te vinden, die exact op de Meridiane Verte (de Parijse meridiaan dus) zouden staan. Maar daar vinden we geen enkele aanwijzing voor, hoewel in de beschrijving van de wandeling wordt vermeld dat we er langs komen. Na de lunch onder de bomen bij de camper rijden we verder. In La Primaube doen we boodschappen bij de ALDI. Daar wordt op de deur vermeld dat tie de 17e juli de hele dag dicht vanwege de doorkomst van de Tour de France. Schitterend zicht krijgen we vanaf de weg op Rodez dat hoog op een heuvel ligt. In Bozouls linksaf naar Campuan. Daar zou voor 10 campers plaats moeten zijn,maar de oorspronkelijke plek heeft plaats moeten maken voor iets anders en een veel kleinere, 200 m verderop, kan maar 3 campers een plekje geven! Wij zijn no2 en dus is het ons OK. We rusten uit in de schaduw naast de camper en maken plannen voor de komende 2 dagen. Pas tegen negenen eten we wat en lopen daarna nog een rondje door het dorp, waar om de haverklap een motorrijder (met startnummer) voorbij raast. Mooie huisjes staan hier…



Zaterdag 4 juni 2015 Campuac – Estaing – Ussel.
We zijn er vroeg uit vandaag en zo gaan we al om 9 uur op pad. In vele bochten dalen we naar de Lot in Estaing. Onderweg staan aardig wat tamme kastanjes langs de weg. De rotsen/gronden zijn rood en het uitzicht is geregeld mooi. In Estaing zetten we de camper over de brug aan de weg langs de Lot. Estaing blijkt een alleraardigst stadje te zijn. Wij beginnen aan een wandeling langs de rivier over het St. Jacobspad aan de andere kant van de brug. Helaas zien we door de bomen de Lot niet meer, zodat hier de lol al vrij snel van af is. We draaien om en gaan het stadje zelf verkennen. We klauteren een weggetje naar boven op, kruipen enkele stegen door, kijken binnen in de kerk en bewonderen het XIe eeuwse kasteel. Weer verder: we volgen de Lot naar het NO, we zien een dam en later de nauwere kloof. De rivier blijft meestal achter bomen verscholen. Via een dam in de Truyère gaat het in twee bochten de helling op naar een panoramapunt boven Entraygues. We rijden nu vrijwel recht naar het noorden richting Aurillac.
Onderweg naar Mauriac zoeken we een plekje voor de pauze. Het wordt de camperplaats in Drugeac tegenover het oude stationnetje. Heel apart is de mogelijkheid om hier met een fiets-railskarretje het spoor af te rijden. Dat is niet alleen apart maar regelrecht wild, als we even later het traject zien van dat spoor: het gaat geregeld over gigantisch hoge enkelspoorbruggen! Geen fietstochtje voor volk met hoogtevrees! Om half drie gaan we de Dordogne over. We crossen door Ussel en zijn iets van kwart over drie op de camperparking, 3 km buiten de stad aan het Lac de Ponty. We gaan in de schaduw van enkele bomen staan, zetten de stoelen buiten en proberen wat bij te komen. Ook vandaag is het schroeiend heet. In totaal 173 km afgelegd vandaag… Als de zon bijna onder is, toch nog 32 graden, maken we nog een wandelingetje om het meer; in een half uurtje zijn we rond. Vooraan is een strandbadje en een afgezet deel van het meer, waar gezwommen kan worden. Ook zijn er trapbootjes te huur. Het hele meer rond zitten mannen te vissen. Tegen de oevers staan veel lisdodden. Een sloot aan het laatste deel van ons rondje is
compleet overwoekerd met Moerasvergeet-mij-niet.

Zondag 5 juli 2015 Ussel – l’Étang des Landes - Gouzon.
Na een rustige en wat koelere nacht, de bomen om ons heen houden de zon van deze morgen nog weg, vertrekken we met 3187 km op de teller. We komen door La Courtine. Hier heeft mijn pa, ergens in de zestiger jaren ( ik was toen een jaar of 10) nog een tijdje “gelegen” i.v.m. een militaire oefening. Ik herinner me nog brieven en kaartjes die we toen van zo ver weg kregen. De grote legerplaats aan het einde van het stadje is er nog steeds. We rijden via Fussat naar het Réserve Naturelle Nationale Étang des Landes, voor een wandeling uit onze gids. Hier merken we dat deze gids niet helemaal “up to date” is. Maar een infobord aan het begin van de route geeft aan, welke veranderingen we kunnen verwachten. We houden tekens aan van de “Tour de la Réserve Naturelle” inclusief de 4 extra paadjes, die naar observatieplaatsen gaan. Een eerste blik op het meer levert Knobbelzwanen, Futen en Wilde eenden op. We lopen over gemakkelijke paden in de schaduw van bomen en heggen, hetgeen bij deze volop schijnende zon goed uitkomt. Het eerste extra pad gaat over het “Presqu’île des Sables. Het water hier is vrijwel dicht gegroeid met dotterbloemen. Over een grasveld gaat er een Vlaamse gaai vandoor. De wandeling gaat helemaal om dit grote ven heen. Het 2e extra pad gaat naar de Affût des Trois Bouleaux, een grote Afrikaans aandoende houten vogelkijkhut met apart rieten dak . We zien er enkele jonge Futen, Kokmeeuwen, Meerkoeten, jonge Knobbelzwanen en een stuk of tien Aalscholvers, die wat verder op de plas op verdronken boompjes zitten. Verder zien we talloze Blauwe en Kleine zilverreigers in het struikgewas aan de waterkant. De noordwest kant van de plas is moerasbos, waar enorme hoeveelheden schaatsenrijders het wateroppervlak bevolken. We zien er aardig wat kikkers. We komen iets verder bij de Grand Affût, een grote en hoog gebouwde vogelkijkhut. Hier zien we veel Blauwe reigers, een Koereiger en mogelijk een Ralreiger in het kreupelhout. Onderweg naar een vogelkijkscherm (Affût des Hérons) zien we boven in “zijn” boom een Roodborsttapuit. Affût des Hérons is een volkomen terechte naam. Het wemelt er van de reigers. Nu zien we veel Purperreigers die vanuit de struiken opvliegen naar de bomen verderop. We lopen ons rondje om de plas af en kijken nog even binnen bij het bezoekerscentrum “Maison de la Réserve”, waar de diverse dieren in plastic uitgestald zijn. Na de late lunch rijden naar het 11 km westelijker gelegen Gouzon en de camperparking daar, die gelukkig grote bomen en dus schaduw heeft. We lopen een rondje door het centrum, kijken even in de romaanse kerk (XIVe eeuw en lekker koel) en zoeken een (afhaal-?)pizzeria op. Andere eetgelegenheden zien er dicht uit. We kunnen heerlijk buiten zitten met een koel windje. Tegen half negen gaan we pizza’s halen. Wij eten een Pizza pescatore en Cinq fromages drinken er een koel glas Pelforth Blonde bij.

Maandag 6 juni 2015 Gouzon – Étang de Baye.
Na wat huishoudelijke taken gaan we direct buiten Gouzon de autoweg naar Montluçon op, zodat het aantal km’s goed opschiet. Wat later gaan we een kleine weg op; die lijkt voor ons te zijn gemaakt want er is bijna geen verkeer en we rijden door een groot bos en daarna uitgestrekte akkers met pas gemaaide hooibalen. In Vallon-en-Sully lopen we even bij de Carréfour binnen voor wat boodschappen. In Lurcy-Lévis is het markt . Direct hierna gaan we de Allier over, een brede ondiepe rivier. In St. Pierre-le-Moûtier tanken we en net na de Loire hebben we weer een stukje snelweg. Op een parking in een bos stoppen we voor de lunch. Iets verder is de afslag naar Bona. Het gaat door bos en dan langs akkers. Uiteindelijk komen we om iets van kwart over twee in Baye aan en vinden aan het Étang de Baye een schitterende camperplek. Direct aan de waterkant in de schaduw van hoge bomen, met vrij zicht op het meer. Tegen half drie beginnen we aan een wandeling rondom het meer. We komen langs een sluis, een strandje, wat botenverhuur en 2 campings. We klimmen een trap op die ons op een brede dijk brengt, die de afscheiding is tussen Étang de Baye en de Grand Étang de Vaux. Deze laatste is veel groter. Omdat de gids vertelt dat het hier een vogel observatiepunt is, zoeken we met de verrekijkers naar wat er te zien is: We zien wat eenden en futen, maar die zijn heel ver weg. Het nu deels beschaduwde pad terug naar de camperplaats levert nog wat vlinders op. Tegen vieren zijn we terug op de camperplaats. We zetten de camper bij een picknicksetje aan de waterkant, zodat we mooi zicht over het meer hebben. Wij zoeken op ons gemak uit, waar we morgen heen gaan. En vinden nog een wandeling hier niet zo ver vandaan. Maar dat is voor morgen. We zitten buiten tot zon in het meer zakt……. Echt een superplek!!

Dinsdag 7 juli 2015 La Baye – Chevroches – Auxerre – Nogent-sur-Seine
Ja een superplek…. Behalve toen het donker werd en we de lamp in de camper aandeden. Tijdens ons traditionele potje “Skip-Bo” kwam er een complete motteninvasie. Kleine motjes, die precies tussen de kieren van de raamhorren doorpasten, bezetten ons plafond en de lamp…..honderden!! We hadden nog een vliegenplakrol, maar die zat in een mum van tijd helemaal vol. Dus snel dan maar het licht uit en onder de klamboe slapen. Maar het sliep toch wat onrustig…. En ’s morgens waren de meesten weer verdwenen. We rijden naar Chevroches voor een wandeling. We parkeren aan het “haventje” bij de brug aan een kanaal en lopen het dorp in omhoog. De route gaat via de oude meander van de rivier de Yonne. Bij een nieuw uitzichtpunt “Meandre Fossile” aan de doorgaande weg hebben we een overzicht van het gebied dat nu voor landbouw ( tarweakkers) wordt gebruikt. Ook vandaag is het heet en zijn we blij als de route een tijdje door een hellingbos loopt. We kijken even bij een sluis in h et kanaal waar een plezierboot geschut wordt. Om 12:15 rijden we weer door. We kunnen een uurtje later in Auxerre niet bij de Mc Donalds parkeren om via wifi het reismeeweblog bij te werken ; het is er bomvol en we rijden dus door. We stoppen in Pontigny bij de parking van de abdij voor de lunchpauze aan een picknickset in de schaduw. De abdij hebben we al eens eerder bekeken. Even verder zoeken we de Intermarché in Auxon op voor wat boodschappen. In Eaux-Puiseaux valt op dat veel huizen en boerderijen dwars op de weg staan . We komen in Aix-en Othe, waar 3 camperplaatsen zouden zijn volgens Campercontact: 2 mixparkings vlak bij elkaar midden in de drukte van het dorp en één verdwenen plaats net 2 km verder. We besluiten naar Nogent-s-Seine te gaan. Het gaat weer door zeer grote korenvelden, afgewisseld met zonnebloemvelden. Overal wordt druk geoogst en dat merken we ook aan de trekkers onderweg. Dan duiken de twee koelpijpen van de kerncentrale bij Nogent op en bereiken we de camperplaats bij de camping, sportvelden en het zwembad net buiten het dorp waar we gratis maximaal 48 uur mogen staan. Tussen het eten en de afwas lopen we nog even een ommetje naar de Seine die hier vlak bij stroomt.

Woensdag 8 juli 2015 Nogent-s-Seine – Séry – Launois-s-Vence.
Na een wat koelere nacht vertrekken we om 9:30 vandaag. Nogent’s centrum ziet er heel aardig uit. Met name bij de Seine. In Sézanne proberen we het parkeerterrein van McDonalds op te komen, maar door de blokkade met 2.00 m hoge dwarsbalken van Le Clerc is die voor ons onbereikbaar. Le Clerc wil blijkbaar geen klandizie van camperaars want we hebben dit al vaker gezien. Dus gaan we door. We steken het centrum van Epernay door en vinden nu wel een bereikbare McDonalds en met een goede verbinding kan ik weer enige vakantiedagen naar Reismee uploaden . Op weg naar Reims gaat het door Parc Naturel Regional Bois de Montagne.
We doen bij de LIDL boodschappen in Cormontreuil, een voorstad van Reims. We halen o.a. een voorraadje wijn en kaas. Tegen half 2 passeren we Rethel. Om 2 uur zijn we net buiten Sery staan we op een kleine parking, die aan de wandelroute ligt. Een infobord vertelt iets over twee wandelingen, die hier te doen zijn: een over de vroege historie van dit gebied (de heuvel rechts heet niet voor niets Camp Romain) de andere gaat over de heuvelrug boven de Côte de Sainfoin: Monts de Séry, waar een beschermde habitat is van kalk-graslanden met o.a. meer dan 15 orchideeënsoorten. Het is prima wandelweer met een frisse wind. We komen na een lange helling op de heuvel aan en lopen afwisselend door bos en langs wilde graslanden. Daar vinden we inderdaad wat orchideeën. Het pad via de heuveltop gaat over een stuk of zes trappen met hoge treden. We komen zo steeds hoger tot we boven aan op een “gewoon” grasveld komen vanwaar men een 360° panorama over de verre omgeving heeft. Via een mindere hoge heuvel en door akkerland gaat het naar Séry, waar we nog even de kerk bekijken. Ons einddoel vandaag is de camperplaats in Launois-s-Vence. Daar vinden we bij de service een kleine plek, maar groot genoeg voor een Belg en ons. s’ Avonds koelt het flink af ( toch zeker 15 graden minder dan gisteren om deze tijd) en krijgen we zelfs wat plensbuien op ons dak. Nog zo’n 250 km en dan zijn we weer thuis.

Donderdag 9 juli 2015 Launois-s-Vence - Nismes(B) – Rummen(B)

We rijden vandaag naar Nismes, aan de rivier de Viroin,net over de Franse grens. Volgens onze Facile-en-Route zijn daar ook wandelingen te doen en het weer is prima! Nadat we bij het infokantoor een advies hebben gekregen, beginnen we aan een wandeling van 7,5 km. Het is een zeer afwisselende tocht met af en toe een fiks klimmetje en als laatste hoogtepunt een schitterende kloof. Net na half drie gaan we door en eindigen in Rummen, net voorbij St Truiden. Daar is een nieuwe camperplaats, mooi aangelegd en ook ontdekt door vrachtwagenchauffeurs: een grote truck met oplegger en 10 spiksplinternieuwe Audi’s erop wordt hier gestald voor de nacht. De chauffeur wordt opgehaald. Eindelijk hebben we hier weer Nederlandstalige radio en we kunnen de finish van de 6e etappe van de Tour de France mee beleven. Radio Diest is meteen een aardige muziekzender met veel goud van oud…. Nart maakt nog een kort ommetje langs wat lokale hoogtepunten en op een terreintje naast ons wordt een openluchtmis gehouden met zo’n 15 personen. Morgen dan het laatste stukje (65 km )naar Waalre en dan zijn we na een dikke 4100 kilometer weer Thuis.